Kent u de Oost-Westfaalse stad Detmold? Exact hier werd van 1838 tot 1875 het Hermannsdenkmal gebouwd ter ere van de Cheruskenvorst Arminius, beter bekend als Hermann de Cherusker. Onder zijn leiding is in 9 na Christus het Romeinse leger verslagen. Een populaire bestemming in de regio. Aanzienlijk korter was echter de bouwtijd van de eengezinswoning in de buurt van het trotse standbeeld van de veldheer, die de familie Kerkmann onlangs heeft gerenoveerd en is gaan bewonen.
Het Hermannsdenkmal torent 386 meter boven het Detmolder stadsdeel Hiddesen uit, vroeger een arbeiders- en agrarisch dorp, tegenwoordig een gewilde woonplaats en populair kuuroord met vergezichten over het vele groen, met natuurgebieden en heuvelachtige wandelmogelijkheden. Wellicht was het dit potentieel dat de overgrootouders van L. Kerkmann zagen toen zij in 1939 een van de eerste huizen op de “Nullbrede” in Hiddesen bouwden. Nu is dit echter een buitenkans voor de achterkleinzoon die het huis renoveerde en daar in april 2022 met zijn gezin ging wonen.
De uitdagende omstandigheden waren destijds gelijk aan die van nu. Leemgrond en hoogteverschillen naar de tuin van wel twee meter vereisten een nauwkeurige planning en veel toewijding. In 1939 gingen de overgrootouders met hun kinderen daar wonen. Daarvoor moest de kelder nog met de hand worden uitgegraven. Als gevolg van de bodemstructuur werd een sokkel van keien gebouwd die moest voorkomen dat het gebouw naar de straat zou wegzakken. Naar de tuin vangt de sokkel ook nu nog het hoogteverschil op. In een aanbouw zaten kippen en andere kleine dieren. Bovendien was er een hooizolder. In de loop der tijd werd het huis zo verbouwd dat de overgrootouders en grootouders daar met de kinderen woonden.
Begin 2020 werd opnieuw gestart met een renovatie
De grootmoeder verhuisde daarvoor voorlopig naar een begeleid wonenproject en vertrouwde haar kleinzoon het plannen en bouwen toe. Tijdens het strippen bleek dat het huis als het ware weer herbouwd zou worden: de nieuwe binnenmuren steunen op de oude van 1939. De aanbouw werd daarentegen afgebroken en volledig opnieuw opgebouwd als middelpunt van het huis.
Het gezin vond het vooral belangrijk dat de nieuwe ruimte heel licht zou worden en van buiten stijlvol zou zijn. Voor de buitengevel werd gekozen voor Siberisch larikshout dat harmonieert met de keiensokkel. Voor de lichtinval is in de hal een dakraam geïnstalleerd en zijn in de woonkamer twee grote QuinLine® hefschuifdeuren gemonteerd die direct op de tuin uitkomen. Zo kunnen de buiten spelende kinderen vanuit de grote woonkeuken ideaal in het oog worden gehouden. En omdat ze zo soepel lopen, kan de zesjarige zoon van de Kerkmanns de hefschuifdeuren gemakkelijk zelf openen en sluiten. In de winter zorgen de grote hefschuifdeurelementen behalve voor licht ook voor warmte in de woonkamer, wat weer energie bespaart. In de zomer wordt daarentegen ook soms gebruikgemaakt van Raffstore-lamellen. Het gezin kan de lamellen niet meer missen, de favoriete stoel om in te lezen en in voor te lezen staat echter direct naast de hefschuifdeur.
De grote lichtinval vonden wij het belangrijkst bij de keuze van de hefschuifdeuren. Bovendien zijn ze 's winters ook nog energiebesparend, omdat het licht veel warmte geeft.
De grootmoeder verhuisde overigens in april 2022 met het gezin weer terug naar het gerenoveerde huis. Ze herkende zelfs de oorspronkelijke kamerindeling nog. Conclusie van de renovatie: gelukt! Zo kon ze te midden van haar geliefden nog de eerste keer Kerst in het “nieuwe” huis vieren voor ze begin 2023 helaas op de leeftijd van 91 jaar overleed. L. Kerkmann kan zich troosten met de gedachte dat zijn grootmoeder wist dat haar huis in goede handen was.